Niebywała sprawa dla wielu fanów muzyki - plakaty i obrazy własnych idoli

Dla wielu ludzi niepojęte, dla innych zupełnie naturalne. Czym jest uwielbienie dla ulubionej gwiazdy: aktora czy muzyka, dokąd sięga granica tej fascynacji, i czy można to traktować jako coś normalnego? Oczywiście, że tak, ale w pewnym wieku może to przybrać niebotyczne rozmiary, wręcz histerii, nieograniczonego, bezkrytycznego uwielbienia. Do takiego kogoś nie docierają sygnały racjonalne, pojedzie za swoim idolem wszędzie, będzie go bronić zawsze, tak jakby ta osoba była idealna.

Dla ludzi, którzy nie odczuwają i nigdy nie odczuwali takiego stanu, ukochanie na przykład takich ikon popkultury jak Elvis Presley jest, co najmniej niezrozumiałe. Ludzie w takiej sytuacji traktują artystę jak istotę pozaziemską, która stoi wyżej od wszystkich, co daje jej nietypowe przywileje, bo więcej wie, widzi, czuje, więcej ma przymiotów niż inni ludzie. Gdy dochodzi do wyrażania emocji tak naprawdę granice nie istnieją, można – jak w tym wypadku – bezgranicznie kochać lub zapiekle nienawidzić.

Takie uwielbienie jest szczególnie widoczne wśród nastoletnich fanów.

Kiedy stwierdzisz, że warto poznać większą ilość danych związanych z podnoszoną tu tematyką, zerknij na źródło - tam znajdziesz podobne zagadnienia.

Czy to rock, metal lub rap plakaty i obrazy (poduszki fana metal) zdobią ich ściany, nieważne – czy to rock, metal, rap opaski noszą na głowach , w zeszytach są teksty i zdjęcia ulubionego artysty. W tematach między nimi przewija się ciągle ukochana osoba. Trzeba przyznać, że najbardziej uczuciowo podchodzą do tego młode dziewczyny.

Współczesna gwiazda – Justin Bieber, jest osobą ich fascynacji, wręcz bożek, do którego gdyby mogły, to by się modliły. To nie rock, metal czy rap, ale pasy (pasy dla fanów metal) z jego podobizną noszą. To leciutki pop, lecz gwiazdeczka zachowuje się jak rozkapryszony dzieciak, któremu potrzebne są lekcje dobrych manier. To zresztą marketing, biznes, dobrze sprzedają się, podobnie jak w rocku, metalu czy rapie, poduszki, pościele, gadżety z jego podobizną.

Można powiedzieć, młodość, z tego się wyrasta, ale czy na pewno? Czy przypadku Michaela Jacksona albo omawianego wcześniej Elvisa Presleya nie pokazały nam, że uwielbienie tłumów dla jakiegoś artysty nie zna granic wieku? Podobnie mogą go adorować zamożni i biedni, czarni i biali, kobiety i mężczyźni. Wychodzi na to, że mamy głęboko zakorzenioną potrzebę wyrażania swojego uwielbienia dlainnego człowieka, który jest niedostępny, a w jakiś sposób wyraża nasze uczucia.