Co to jest hospicjum i dlaczego jest tak bardzo istotne? Jak wygląda historia hospicjum, skąd wzięła się ta idea?

Hospicjum to instytucja, która trudni się opieką osób nieuleczalnie chorych, którzy są w czasie terminalnym śmiertelnej choroby. Celem hospicjum nie jest zatrzymanie choroby, bo jest to już nierealne, najistotniejsze jest ulepszenie jakości życia osoby chorej.

Hospicjum kojarzy się jako miejsce bardzo smutne i depresyjne. Wszędzie przecież tyle nieszczęścia i chorób. Mimo to, w takich miejscach można poznać cudowne osoby. Możemy spotkać osoby, które pogodzonez tym, że umrą są w stanie pobyć ostatnie lata życia w ciekawym towarzystwie. To z pewnością bardziej przyjemne niż umieranie samemu w domu. To właściwie wspierające, iż są wśród nas osoby z problemami, stąd bardziej można się porozumieć. Taka pomoc, innej osoby, miły personel, to naprawdę wzmacniające, żeby nie załamywać się całkowicie. W Polsce istnieje duża ilość takich miejsc, jak hospicjum (zobacz wskazany adres Katowice Hospicjum www.hospicjumkatowice.plyt mało. Europa, jak i nasz kraj coraz bardziej się starzeją. Więcej jest osób wiekowych niż młodych, raczej trwa taka tendencja. Wydaje się więc, że właściwa liczba takich miejsc w naszym kraju będzie konieczna. Miejmy nadzieję, że nasze władze zatroszczą się o właściwą politykę w tej dziedzinie. A jak w historii kształtowała się ta instytucja? Współczesny model opieki hospicyjnej stworzyła Cicely Saunders–Angielka, jaka w 1967 roku otworzyła w Londynie specjalistyczny ośrodek opieki nad śmiertelnie chorymi o nazwie Hospicjum Świętego Krzysztofa.

Już jako młoda osoba Cicely chciała zostać pielęgniarką, jednakże sprzeciw rodziców spowodował, iż udało się jej zrealizować to pragnienie dopiero w 1944 roku. Pracując jako pielęgniarka w londyńskim szpitalu Świętego Łazarza troszczyła się nieuleczalnie chorym polskim lotnikiem, Dawidem Taśmą. Z dyskusji, które z nim podejmowała, zrodziła się idea miejsca przeznaczonego dla ludzi umierających. Miejsca, w którym będą mogli, otoczeni opieką, wolni od przykrego bólu, uporządkować swoje sprawy oraz przygotować się na swoją śmierć. Rozwijanie tej szczytnej idei trwała dziewiętnaście lat, w trakcie jakich Cicely Saunders ukończyła studia medyczne oraz odbyła praktykę lekarską w szpitalu Świętego Józefa, którego specjalnością była opieka nad chorymi umierającymi.